Þunnur 17.júní

Í dag er hinn merki dagur 17.júní og allir brjálaðir
í miðbænum að fagna afmæli lýðveldisins.
En ekki ég. Fór á djammið í gær og vaknaði skelþunnur
og ekkert finnst mér leiðinlegra en að vera í fjölmenni
þegar ég er þunnur(afmæli og veislur eru big no no).
Þar af leiðandi var mjög óþægilegt að koma í mannmergðina.
Fannst einsog það væri verið að kæfa mig.

Annars sakna ég bróður míns afskaplega mikið þessa dagana
og get ekki beðið eftir að fara til Svíþjóðar og sjá kvikindið.
Hún verður þar líka. Það veitir gleði.

Ótitlað
Flögrandi dynur
þú brotlentir hjartað
hugsun sem sálarins
ég er að deyja
hjartbjarta kona
heilshugar meyja
leyf mér í ást þinni synda.

Ótitlað
Crash my nested heart
it falls asleep when crying
kidnapp these feelings
because I forever wont
know their meaning
somewhere along these streets
my being has become avid
excuse me sorely
for all wrong choices
of bitterness this heart
leaks blood which runs
without showing
notions of a crashing
on the pillow
and sleeping
and the gruesome sight
of the mirror weeping.

Orð dagsins er: samlyndi

Faðmaðu manneskjuna
við hlið þér.

Góðar stundir.